مهمترین عوامل ایجاد واریس چیست

واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا می‌کند. سیاهرگ‌های واریسی به صورت رگ‌های دراز، گشادشده و پرپیچ‌وخم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده می‌شوند. بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده‌است. رگهای واریس بزرگ، کاملا ً برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل می باشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلی متر پیدا می کنند. بعضی از سیاه‌رگ‌های واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند. وریدهاى متورم و بادکرده به دو شکل دیده مى شوند، یکی وریدهاى واریسى و دیگری وریدهاى تارعنکبوتى نام دارد.

در اینجا به بیان برخی از مهمترین دلایل ایجاد واریس خواهیم پرداخت :

ایستادن به مدت طولانى : یک بررسى در مورد کارگران دانمارکى در دسامبر ۲۰۰۵ نشان داد زنانى که ۷۵ درصد مدت زمان کار خود را به حالت ایستاده و یا در حال راه رفتن گذرانده بودند، تقریباً دو برابر زنانى که مدت زمان کمترى بر روى پاهایشان ایستاده بودند، نیاز به درمان واریس پیدا کردند. پژوهشگران تخمین مى زنند در بزرگسالانی که سنین فعالیت و اشتغال را مى گذرانند، ایستادن هاى طولانى مدت مسئول بیش از ۲۰ درصد موارد پیدایش واریس است.

نشستن های طولانی مدت : نشستن‌های طولانی‌ مدت و بی‌حرکت نیز می‌تواند باعث ایجاد واریس شود. در واقع ایستادن از نشستن بدتر است و نشستن از خوابیدن. به طور حتم وقتی شما حالت خوابیده داشته باشید و پاهایتان به صورت افقی یا درجاتی بالاتر از سطح قلب قرار گیرد، گردش خون بهتر می‌شود و تخلیه وریدی افزایش پیدا می‌کند.

لباس های خیلی تنگ : بستن کمربندهای خیلی تنگ و پوشیدن شلوارهای خیلی چسبان و هر عامل دیگری که گردش خون طبیعی پا را به هم بزند نیز ممکن است باعث فشار و ناراحتی پا شود. بنابراین استفاده مداوم از این لباس‌ها ممکن است ایجاد واریس را تسریع کند.

انداختن یک پا روی پای دیگر : انداختن یک پا روی پای دیگر را کاملا اشتباه است و از جمله عوامل ایجاد کننده واریس می توان برشمرد، این کار به این علت اشتباه است که بر روی رگ فشار وارد می شود و میزان خون به سمت بالا نیز کاهش می یابد. جهت پیشگیری از واریس به افراد چاق توصیه می شود که وزنشان را کم کنند و تحرک داشته باشند. رزش هایی همچون شنا ، دو و میدانی ، پیاده روی و دوچرخه سواری را از جمله اقدامات پیشگیرانه برای واریس می باشند.

جنسیت : به احتمال زیاد زنان بیشتر دارای این مشکل می شوند. تغییرات در دوران بارداری و یائسگی می توانند یک عامل باشد، زیرا هورمون های زنانه تمایل دارند دیواره های سیاه رگ را آرام کنند. درمان های هورمونی، مانند قرص های کنترل بارداری، ممکن است ریسک واریس را افزایش دهند.

سن : خطر واریس با افزایش سن زیادتر مى شود. رگ هاى خونى و عضلات پشت ساق پا که در موقع راه رفتن با فشار بر وریدها، بازگشت خون را به سمت قلب تسهیل مى کنند، با گذشت زمان ضعیف تر مى شوند. کمتر از ده درصد زنان زیر ۳۰ سال و بیش از ۷۵درصد زنان بالاى ۷۰ سال به واریس مبتلا هستند.

قبلا جراحی برداشتن رگ‌‌های واریسی با بیهوشی موضعی یا عمومی انجام می‌‌شد، ولی درمان‌‌های غیرجراحی جدید این روزها متداول‌‌تر شده‌‌اند. به‌طور کلی همه تکنیک ها در بستن رگ‌‌های غیرطبیعی بیمار که ایجاد مشکل می‌‌کنند، موثر هستند. متداول‌‌ترین این تکنیک‌ها، درمان‌‌های مبتنی بر گرما با رادیوفرکانس یا لیزر هستند که رگ‌های آسیب‌دیده را از‌بین می‌‌برند، به‌طوری که رگ‌ها به مرور زمان در بدن‌تان حل می‌‌شوند. یکی از جدیدترین این تکنیک‌ها VenaSeal است که در آن از یک چسب فوق‌العاده برای بستن رگ آسیب‌‌دیده استفاده می‌‌شود. در این روش، علاوه بر کاهش احتمال آسیب رسیدن به عصب‌ها، در یک زمان می‌‌توان روی رگ‌‌های متعددی کار کرد.

منبع و ماخذ : nice-tn.com