زردچوبه به عنوان یک ادویه و رنگ غذایی استفاده می‌شود و طعم و رنگ غذا را تغییر می‌دهد. همچنین، این ماده به واسطه فواید سلامت خود مورد استفاده قرار می‌گیرد که کورکومین نقش اصلی را در این زمینه ایفا می‌کند. زردچوبه یکی از اجزا اصلی کاری های هندی است و مزه آن تلخ و تند توصیف می شود. زردچوبه به طور عمده از کربوهیدارت ها، بیشتر نشاسته و فیبر، تشکیل شده است. با این وجود، همانند همه ادویه ها، زردچوبه حاوی ترکیبات گیاهی و مواد مغذی است. برخی انواع ارزان پودر زردچوبه ممکن است حاوی افزودنی های غیر قانونی نیز باشند که در برچسب مواد تشکیل دهنده به آنها اشاره ای نشده است. در خواص زردچوبه هیچ شکی نیست. در طب سنتی ایران زردچوبه نه تنها یک ادویه غذایی که یک داروی گیاهی معجزه گر است. ولی مثل هر ماده غذایی یا دارویی وقتی زیاد مصرف شود به هر حال عوارض خاص خود را خواهد داشت.
مصرف زیاد و خارج از نرمال این ماده ممکن است در برخی افراد موجب عوارضی گردد که در اینجا به توضیح مختصری در خصوص برخی از مضرات زردچوبه خواهیم پرداخت :
ناراحتی‌های معده و بیماری رفلکس معده : هنگامی که زردچوبه به‌عنوان بخشی از یک کاری پخته‌شده به‌کارمی‌رود، باعث هیچ‌گونه ناراحتی معده یا دیگر واکنش‌های گوارشی نمی‌شود. اما مصرف زردچوبه برای وضعیت‌های مزمن مانند آرتریت یا درد مفاصل، ممکن است باعث ناراحتی‌های گوارشی شود. دوز بالای مصرف زردچوبه برای دوره‌های طولانی، باعث مشکلات گوارشی می‌شود. همچنین، اگر درحال‌حاضر، دچار سوء‌هاضمه یا اسیدیته بالا هستید، بهتر است کاملا از مصرف زردچوبه اجتناب‌کنید. حتی مکمل‌های زردچوبه ممکن است باعث مشکلات معده شوند، به‌ویژه در بزرگسالانی که بیشتر از دوز تجویزی ( ۴۰۰ میلی‌گرم تا ۳ گرم) مکمل را برای دوره طولانی مصرف‌می‌کنند. زردچوبه می‌تواند باعث سوزش معده و سوء‌هاضمه نیز بشود. مراقب‌باشید فقط دوز تجویزی زردچوبه را مصرف‌کنید.
مشکلات کیسه صفرا : زردچوبه حاوی مقادیر قابل توجهی از اگزالات است که ماده‌ای شیمیایی و موثر در افزایش خطر سنگ کیسه صفرا در بزرگسالان است. در یک مطالعه که در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده، مصرف زردچوبه با افزایش قابل توجهی از ماده اگزالات در بدن و حتی یافت آن در نمونه ادرار داوطلبان همراه بوده است. همچنین افرادی که دارای مشکل سنگ کلیه هستند نیز باید تا حد امکان از مصرف زردچوبه خودداری کنند، زیرا اگزالات باعث تشکیل سنگ‌های متبلور در بدن می‌شود.
فشار خون : زردچوبه به عنوان ادویه ضد فشار خون معروف است. به همین سبب به افرادی که فشارخون و بیماری های قلبی عروقی دارند استفاده از زردچوبه توصیه می شود. در واقع خود زردچوبه ضرری برای این بیماران ندارد ولی در صورتی که فرد داروی خاص ضد فشارخون مصرف می کند به دلیل جلوگیری از افت شدید فشارخون بهتر است میزان مصرف آن در برنامه غذایی در حد متعادلی باشد.
مصرف زیاد زردچوبه و کمبود آهن : افرادی که از کمبود آهن رنج می‌برند، باید از مصرف زردچوبه پرهیز کنند، چون این ادویه می‌تواند قابلیت‌های بدن برای جذب آهن را ضعیف کند. بنابراین، اگر به کمبود آهن مبتلا هستید، هرگز نباید استفاده از زردچوبه را فراتر از غذاهای رایج ادامه بدهید. اگر اهداف پزشکی خاصی در ذهن‌تان است، حتما پیش از هر گونه اقدامی با پزشک خودتان مشورت کنید.
اسهال : اسهال و حالت تهوع از شایع‌ترین عارضه‌های جانبی زیاده‌روی در مصرف زردچوبه هستند، ولی مسائل نگران‌کننده‌ای محسوب نمی‌شوند. این حالت‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که کورکومین موجود در زردچوبه، دستگاه گوارش را تحریک می‌کند. در این صورت، شما باید میزان استفاده از زردچوبه را کاهش دهید یا با پزشک مشورت کنید.
بارداری : بارداری به طور کلی دوران حساسی است. مادر حتی به بعضی از مواد غذایی که پیش از این حساسیت نداشته ممکن است حساسیت نشان بدهد. در صورتی که زنان باردار از زردچوبه زیاد استفاده کنند ممکن است به خارش و قرمزی پوست، استفراغ، اسهال، حالت تهوع، گرفتگی عضلات، نفخ و بادکردن شدید شکم زیاد دچار شوند.
راش پوستی : برخی افراد مواجهه با راش پوستی پس از دریافت یک دوز ۸، ۰۰۰ میلی گرمی یا بیشتر از کورکومین را گزارش کرده اند، اما این شرایط بسیار نادر به نظر می‌رسد. طی یک مطالعه مشخص شد دریافت روزانه دوزهای بسیار بالای ۲، ۶۰۰ میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن برای ۱۳ هفته یا تا دو سال ممکن است موجب برخی عوارض جانبی جدی در موش‌ها شود که از آن جمله می‌توان به بزرگ شدن اندازه کبد، لکه دار شدن خز، زخم‌های معده، التهاب و خطر افزایش یافته سرطان روده یا کبد اشاره کرد. در حال حاضر، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد مصرف سطوح پایین‌تر کورکومین در کوتاه مدت موجب شکل گیری عوارض جانبی جدی در انسان‌ها شود، اگرچه مطالعات انسانی درباره آثار بلند مدت آن انجام نشده اند.
منبع و ماخذ : nice-tn.com