ژن ها در بدن نقش پرنگی در ظاهر، حرکت اندام ها و حتی مسائل جرئی تری مانند سیستم گوارش، قد، وزن، آنزیم های خونی و موارد دیگر ایفا می کنند. بنابراین می توان اینگونه نتیجه گیری کنیم که هر تغییراتی در ژن فرد می تواند تاثیرات بسزایی در بدن وی داشته باشد. افرادی که دارای سندروم داون هستند یک کروموزم اضافی در بدن خود دارند. همین کروموزم اضافی منجر به تاخیر و یا درهم ریختگی در رشد جسمانی و ذهنی فرد خواهد داشت.
تحقیقات نشان داده است که سن مادر و همچنین مسائل ژنتیکی در مبتلا شدن کودک به سندرم داون موثر است. باید گفت اگر خانواده ای در قبل نیز کودکی با این بیماری به دنیا آورده باشند، احتمال بروز این عارضه در فرزند دیگر نیز افزایش می یابد. ولی در خصوص تمامی این مسائل به دلیل وجود عوامل مختلف و گوناگون می بایست به طور دقیق با پزشک متخصص مشورت صورت گیرد. بسیاری از افراد عوارض این بیماری را فقط در مسائل ظاهری می دانند، در صورتیکه علائم آن می تواند بسیار گسترده تر باشد بگونه ای که گاهی تشخیص برخی از آنها دشوار است.
برخی از افرادی که دارای سندروم داون هستند ممکن است به راحتی بتوانند شغل داشته باشند و همچنین وارد یک رابطه احساسی شوند. در این شرایط فقط با یک سری مراقبت های محدود این افراد می توانند زندگی خود را مدیریت و اداره نمایند. البته گروهی از آن ها که متاسفانه علائم و شدت این عارضه در آنها بالاتر باشد ممکن است نیاز به مراقبت های دائم داشته باشند. البته باید گفت امروزه میزان رسیدگی و همچنین مراقبت ها و روش های برخورد صحیح با این کودکان اگر از همان ابتدا به درستی و تحت نظر متخصص صورت گیرد بسیار در زندگی آینده آنها می تواند تاثیر گذار باشد.
منبع و ماخذ : nice-tn.com